កំណាព្យរបស់ស្ដេចដាវីឌ។ 1 ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ សូមការពារទូលបង្គំផង ដ្បិតទូលបង្គំមកជ្រកកោនជាមួយព្រះអង្គហើយ។ 2 ទូលបង្គំ ទូលដល់ព្រះអម្ចាស់ «ព្រះអង្គគឺជាព្រះអម្ចាស់របស់ទូលបង្គំ ក្រៅពីព្រះអង្គ គ្មានអ្វីប្រសើរសម្រាប់ទូលបង្គំឡើយ។ 3 ចំណែកឯពួកបរិសុទ្ធនៅលើទឹកដីនេះ ពួកគេជាមនុស្សដ៏ប្រសើរ ដែលពេញចិត្តទូលបង្គំណាស់។ 4 ទុក្ខលំបាករបស់ពួកគេនឹងចម្រើនឡើង សម្រាប់អ្នកណាដែលស្វែងរកព្រះផ្សេងៗ។ ទូលបង្គំមិនបង្ហូរឈាម ថ្វាយដល់ព្រះទាំងនោះឡើយ ឬចេញឈ្មោះរបស់ព្រះទាំងនោះ ដោយបបូរមាត់ទូលបង្គំដែរ។ 5 ព្រះអម្ចាស់អើយ! ព្រះអង្គជាចំណែកមរតករបស់ទូលបង្គំ ហើយជាពែងរបស់ទូលបង្គំ។ អនាគតរបស់ទូលបង្គំស្ថិតក្នុងព្រះហស្តព្រះអង្គ។ 6 ខ្សែរង្វាស់បានធ្លាក់ នៅកន្លែងគាប់ចិត្តដល់ទូលបង្គំ ប្រាកដណាស់មរតកល្អដ៏ប្រសើរគឺជារបស់ទូលបង្គំ។ 7 ទូលបង្គំនឹងថ្វាយព្រះពរដល់ព្រះអម្ចាស់ ដែលទ្រង់ជួយគំនិតទូលបង្គំ ចិត្តទូលបង្គំដាស់តឿនទូលបង្គំនៅពេលយប់។ 8 ទូលបង្គំបានតាំងព្រះអម្ចាស់ នៅចំពោះមុខទូលបង្គំជានិច្ច ទូលបង្គំនឹងមិនរង្គើចេញពីព្រះហស្តស្តាំរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ 9 ការនេះហើយបានធ្វើឲ្យចិត្តទូលបង្គំអរសប្បាយ ហើយកិត្តិយសនៃទូលបង្គំបានរីករាយឡើង។ ពិតប្រាកដណាស់ ទូលបង្គំនឹងរស់នៅសុខសប្បាយ។ 10 ដ្បិតព្រះអង្គមិនបោះបង់ព្រលឹងទូលបង្គំ នៅក្នុងស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់ឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមិនឲ្យអ្នកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ឃើញសេចក្ដីពុករលួយដែរ។ 11 ព្រះអង្គបានបង្រៀនទូលបង្គំពីផ្លូវជីវិត នៅចំពោះព្រះអង្គមានអំណរពោរពេញ នៅព្រះហស្តស្តាំរបស់ព្រះអង្គមានសេចក្ដី រីករាយជាដរាបតទៅ!»