¹ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេថា៖ ² «នេះជាច្បាប់ស្តីពីពិធីសម្រាប់ជម្រះកាយមនុស្សឃ្លង់ឲ្យបានបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃធ្វើពិធីជម្រះកាយ។ ³ បូជាចារ្យត្រូវចេញទៅក្រៅជំរំ ដើម្បីពិនិត្យមនុស្សឃ្លង់ ប្រសិនបើឃើញថាជំងឺឃ្លង់បានជាសះស្បើយហើយ។ ⁴ បូជាចារ្យត្រូវបញ្ជាឲ្យគេយកសត្វស្លាបរស់ពីរក្បាលដែលបរិសុទ្ធ ព្រមទាំងយកឈើតាត្រៅ អំបោះក្រហម និងមែកហ៊ីសុប។ ⁵ បូជាចារ្យត្រូវបញ្ជាឲ្យគេ អារកសត្វមួយនៅលើផើងដែលធ្វើពីដី ដែលមានទឹកជ្រោះនៅក្នុងនោះ។ ⁶ បូជាចារ្យយកសត្វស្លាបមួយទៀត ព្រមទាំងយកឈើតាត្រៅ អំបោះ រោមចៀមពណ៌ក្រហមទុំ និងមែកហ៊ីសុប ហើយយករបស់ទាំងអស់នេះមកជ្រលក់ក្នុងឈាមសត្វស្លាបដែលបានសម្លាប់នៅលើទឹកជ្រោះ។ ⁷ បន្ទាប់មកលោកបូជាចារ្យប្រោះឈាមនោះប្រាំពីរដងលើមនុស្សដែលបានជាពីជំងឺឃ្លង់នោះ ហើយបន្ទាប់មក លោកត្រូវប្រកាសថាគាត់បានបរិសុទ្ធ។ លោកបូជាចារ្យត្រូវលែងសត្វស្លាបដែលនៅរស់ឲ្យហើរទៅវាល។ ⁸ មនុស្សដែលទើបនឹងបានបរិសុទ្ធនោះត្រូវបោកសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ កោរសក់របស់គាត់ចេញ ព្រមទាំងងូតទឹកសម្អាតខ្លួនរបស់គាត់ ទើបគាត់បានបរិសុទ្ធ។ បន្ទាប់មក គាត់ចូលទៅក្នុងជំរំវិញ ប៉ុន្តែ គាត់ត្រូវរស់នៅក្រៅត្រសាលរបស់គាត់រយៈពេលប្រាំពីរថ្ងៃទៀត។ ⁹ លុះដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរ គាត់ត្រូវកោរសក់ដែលនៅលើក្បាលរបស់គាត់ ទាំងពុកចង្កា រោមចិញ្ចើម។ រោម ដែលមាននៅលើខ្លួនរបស់គាត់ក៏ត្រូវកោរចេញទាំងអស់ ហើយគាត់ត្រូវបោកសម្លៀកបំពាក់របស់គាត់ ហើយជម្រះខ្លួនរបស់គាត់ក្នុងទឹក បន្ទាប់មក គាត់នឹងបានបរិសុទ្ធ។ ¹⁰ នៅថ្ងៃទីប្រាំបីគាត់ត្រូវនាំយក ចៀមឈ្មោលល្អឥតខ្ចោះពីរ ចៀមញីអាយុមួយឆ្នាំដែលល្អឥតខ្ចោះមួយ ហើយម្សៅម៉ដ្តបីរង្វាល់លាយជាមួយប្រេងសម្រាប់ជាតង្វាយម្សៅ និងប្រេងកន្លះលីត។ ¹¹ បូជាចារ្យដែលធ្វើពិធីជម្រះកាយនាំអ្នកដែលបានជា និងតង្វាយរបស់គាត់ ចូលទៅចំពោះព្រះអម្ចាស់នៅត្រង់ច្រកចូលព្រះពន្លាជួបព្រះអម្ចាស់។ ¹² លោកបូជាចារ្យត្រូវយកចៀមឈ្មោលមួយមកថ្វាយជាយញ្ញបូជាលោះបាប ជាមួយនឹងប្រេងកន្លះលីត លោកលើករបស់ទាំងនោះសម្រាប់ថ្វាយនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។ ¹³ គាត់ត្រូវសម្លាប់ចៀមនៅកន្លែងដែលពួកគេសម្លាប់សត្វសម្រាប់យញ្ញបូជារំដោះបាប និងតង្វាយដុតទាំងមូល នៅក្នុងទីសក្ការៈ ដ្បិត យញ្ញបូជាលោះបាបក៏ដូចជាយញ្ញបូជារំដោះបាប សាច់នៃតង្វាយនេះគឺជាចំណែករបស់បូជាចារ្យព្រោះជាតង្វាយដ៏វិសុទ្ធបំផុត។ ¹⁴ បូជាចារ្យត្រូវយកចំណែកខ្លះនៃឈាមយញ្ញបូជាលោះបាប លាបលើស្លឹកត្រចៀកស្តាំ លើមេដៃស្តាំ និងមេជើងស្តាំរបស់អ្នកទទួលពិធីជម្រះកាយនោះ។ ¹⁵ បន្ទាប់មក គាត់ត្រូវយកប្រេងកន្លះលីត ហើយចាក់ទៅក្នុងបាតដៃឆ្វេងរបស់គាត់ ¹⁶ រួចយកដៃស្តាំរបស់លោកជ្រលក់ទៅក្នុងប្រេងដែលនៅក្នុងបាតដៃឆ្វេងរបស់លោក ហើយប្រោះប្រាំពីរដងនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ ¹⁷ បូជាចារ្យយកប្រេងដែលសល់នៅក្នុងដៃរបស់លោក លាបលើត្រចៀកស្តាំ មេដៃស្តាំ និង មេជើងស្តាំ របស់អ្នកដែលទទួលពិធីជម្រះកាយនោះ គឺលាបលើឈាមសត្វដែលថ្វាយជាយញ្ញបូជាលោះបាបនោះ។ ¹⁸ ឯឈាមដែលនៅសល់ក្នុងបាតដៃរបស់បូជាចារ្យ លោកត្រូវលាបលើក្បាលរបស់អ្នកដែលទទួលពិធីជម្រះកាយ ហើយធ្វើពិធីរំដោះបាបឲ្យគាត់នៅចំពោះព្រះអម្ចាស់។ ¹⁹ បន្ទាប់មក បូជាចារ្យត្រូវថ្វាយយញ្ញបូជារំដោះបាប និងធ្វើពិធីលោះគាត់ឲ្យរួចពីភាពសៅហ្មង ព្រោះតែភាពសៅហ្មងរបស់គាត់ ​ហើយលោកត្រូវចាក់កសម្លាប់សត្វសម្រាប់តង្វាយដុត។ ²⁰ បូជាចារ្យត្រូវថ្វាយតង្វាយដុតទាំងមូល និងតង្វាយម្សៅនៅលើអាសនៈ។ លោកត្រូវធ្វើពិធីរំដោះបាបជាថ្មីម្តងទៀត ទើបគេបានបរិសុទ្ធ។ ²¹ ប្រសិនបើ សាមីុខ្លួនជាអ្នកក្រមិនមានលទ្ធភាពថ្វាយតង្វាយគ្រប់ចំនួនទេ គេត្រូវយកកូនចៀមមួយជាយញ្ញបូជាលោះបាបដើម្បីបូជាចារ្យលើកថ្វាយព្រះអម្ចាស់ ធ្វើពិធីលោះគាត់ ព្រមទាំងម្សៅម៉ដ្តមួយរង្វាល់លាយជាមួយប្រេង និងប្រេងកន្លះលីតផ្សេងទៀត។ ²² គាត់ត្រូវយកលលកពីរ ឬព្រាបជំទើរពីរ តាមលទ្ធភាពដែលគាត់អាចធ្វើបាន គឺមួយសម្រាប់យញ្ញបូជាលោះបាប និងមួយទៀតសម្រាប់តង្វាយដុតទាំងមូល។ ²³ នៅថ្ងៃទីប្រាំបីគាត់ត្រូវយកតង្វាយទាំងនោះទៅជូនបូជាចារ្យ​សម្រាប់ការជម្រះកាយរបស់គាត់ នៅត្រង់ទ្វារព្រះពន្លាជួបព្រះអម្ចាស់ នៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ ²⁴ បូជាចារ្យយកកូនចៀមដែលត្រូវថ្វាយជាយញ្ញបូជាលោះបាប ព្រះអម្ចាស់ និងប្រេងលើកឡើងថ្វាយព្រះអម្ចាស់។ ²⁵ គាត់ត្រូវចាក់កសម្លាប់កូនចៀមសម្រាប់យញ្ញបូជាលោះបាប ហើយយកឈាមខ្លះនៃយញ្ញបូជាបោះលាបលើត្រចៀកស្តាំ មេដៃស្តាំ និងមេជើងស្តាំរបស់អ្នកទទួលពិធីជម្រះកាយ។ ²⁶ បូជាចារ្យចាក់ប្រេងខ្លះទៅក្នុងបាតដៃឆ្វេងរបស់គាត់ ²⁷ ហើយយកម្រាមដៃស្តាំរបស់គាត់ជ្រលក់ទៅក្នុងប្រេងដែលនៅក្នុងបាតដៃឆ្វេង រួចប្រោះចំនួនប្រាំពីរដងនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ ²⁸ បូជាចារ្យយកប្រេងដែលនៅក្នុងបាតដៃរបស់គាត់លាបលើស្លឹកត្រចៀកស្តាំ មេដៃស្តាំ និងមេជើងឆ្វេង​ របស់អ្នកដែលទទួលពិធីជម្រះកាយនោះ នៅពីលើកន្លែងដែលលាបឈាមនៃតង្វាយលោះបាប។ ²⁹ ចំណែក ប្រេងដែលសល់នៅក្នុងបាតដៃរបស់គាត់ត្រូវចាក់ទៅលើក្បាលរបស់អ្នកដែលទទួលពិធីជម្រះកាយ ធ្វើពិធីរំដោះបាបឲ្យគេ នៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ ³⁰ គាត់ត្រូវថ្វាយលលក ឬព្រាបជំទើរមួយ តាមដែលគាត់អាចធ្វើទៅបាន ³¹ មួយសម្រាប់យញ្ញបូជារំដោះបាប ហើយមួយទៀតជាតង្វាយដុតទាំងមូល​ រួមជាមួយតង្វាយម្សៅ។ បន្ទាប់មក បូជាចារ្យធ្វើពិធីរំដោះបាបឲ្យគេនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះអម្ចាស់។ ³² នេះគឺជាច្បាប់សម្រាប់ធ្វើពិធីកាយឲ្យអ្នកដែលជាពីជំងឺឃ្លង់ ហើយគ្មានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការថ្វាយតង្វាយ»។ ³³ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់លោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុនថា៖ ³⁴ «នៅពេលដែលអ្នករាល់គ្នាចូលទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីកាណាន​ ដែលយើងបានប្រគល់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាជាមរតក ហើយប្រសិនបើ យើងធ្វើឲ្យមានផ្សិតនៅតាមផ្ទះ នៅក្នុងទឹកដីជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នករាល់គ្នា ³⁵ នោះអ្នកដែលជាម្ចាស់ផ្ទះត្រូវទៅជួបបូជាចារ្យ និងជម្រាបគាត់អំពីរឿងនេះ។​ គេត្រូវនិយាយថា​ ខ្ញុំបានឃើញមានអ្វីម៉្យាងដូចជាផ្សិតក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ។ ³⁶ បូជាចារ្យត្រូវបញ្ជាឲ្យគេរើឥវ៉ាន់ចេញពីផ្ទះ មុនពេលដែលគាត់ចូលទៅពិនិត្យស្នាមនៅក្នុងផ្ទះ ដូច្នេះ នឹងមិនមានអ្វីនៅក្នុងផ្ទះដែលធ្វើឲ្យមិនបរិសុទ្ធទេ។ ³⁷ គាត់ត្រូវពិនិត្យស្នាមនោះ ប្រសិនបើ ឃើញថាមានស្នាមនៅលើជញ្ជាំង ហើយស្នាមនោះមានពណ៌បៃតង ឬក្រហមព្រឿងៗ​ ឬស្នាមនោះខូងរូងចូលទៅក្នុងជញ្ជាំង។ ³⁸ ប្រសិនបើ ផ្ទះនោះមានស្នាម បូជាចារ្យត្រូវចេញទៅខាងក្រៅហើយបិទទ្វារផ្ទះនោះរយៈពេលប្រាំពីរថ្ងៃ។ ³⁹ លុះដល់ថ្ងៃទីប្រាំពីរបូជាចារ្យ ត្រូវត្រឡប់ទៅពិនិត្យស្លែរសាជាថ្មី ប្រសិនបើ ឃើញថាស្លែររាលដាលលើជញ្ជាំងផ្ទះថែមទៀត។ ⁴⁰ ប្រសិនបើមាន បូជាចារ្យត្រូវបញ្ជាឲ្យយកថ្មដែលបានរកឃើញថាមានស្លែរនោះចេញ ហើយយកវាចេញទៅកន្លែងដែលមិនបរិសុទ្ធ នៅក្រៅទីក្រុង។ ⁴¹ លោកត្រូវឲ្យគេកោសជញ្ជាំងផ្ទះទាំងអស់ ហើយពួកគេត្រូវយកកម្ទេចដែលកោសនោះទៅបោះចោលនៅខាងក្រៅទីក្រុង នៅកន្លែងដែលមិនបរិសុទ្ធ។ ⁴² ពួកគេត្រូវយកថ្មទៅដាក់ជំនួសនៅកន្លែងដែលគេបានយកចេញនោះ ហើយត្រូវយកបាយអរថ្មីមកបូក។ ⁴³ ប្រសិនបើ បន្ទាប់ពីយកថ្មចេញ ហើយកោសស្នាមដែលមាននោះ និងបិទសាជាថ្មី តែស្នាមស្លែរដុះឡើងសាជាថ្មីទៀតនោះ ⁴⁴ បូជាចារ្យត្រូវមកពិនិត្យម្តងទៀត មើលថា តើមានស្នាមស្លែរនៅក្នុងផ្ទះដែរឬទេ។ ប្រសិនបើ ឃើញថាមានស្លែរ នោះបានសេចក្តីថា ស្លែរដែលមិនអាចកម្ចាត់បាន ហើយផ្ទះនោះមិនបរិសុទ្ធ។ ⁴⁵ ផ្ទះនោះត្រូវកម្ទេចចោល។ ទាំងថ្ម ទាំងឈើ ទាំងបាយអរ រួចយកអ្វីៗទាំងអស់នោះទៅចោលនៅទីមិនបរិសុទ្ធ នៅខាងក្រៅទីក្រុង។ ⁴⁶ បន្ថែមលើនេះ អ្នកដែលចូលទៅក្នុងផ្ទះអំឡុងពេលដែលបិទទ្វារ អ្នកនោះមិនបរិសុទ្ធរហូតដល់ពេលល្ងាច។ ⁴⁷ អ្នកដេកក្នុងផ្ទះនោះ ត្រូវបោកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួន ហើយអ្នកដែលបរិភោគក្នុងផ្ទះនោះ ក៏ត្រូវបោកសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនដែរ។ ⁴⁸ ប្រសិនបើ ក្រោយពីគេបូកបាយអរហើយ បូជាចារ្យចូលទៅក្នុងផ្ទះពិនិត្យ ហើយឃើញថា ស្នាមស្លែរនោះមិនមានទៀត នោះលោកត្រូវប្រកាសថា ផ្ទះនោះបរិសុទ្ធ។ ⁴⁹ លោកបូជាចារ្យត្រូវយកសត្វស្លាបពីរក្បាល ឈើតាត្រៅ អំបោះរោមចៀមពណ៌ក្រហមទុំ និងមែកហ៊ីស៊ុប មកធ្វើពិធីជម្រះបាបពីក្នុងផ្ទះនោះ។ ⁵⁰ លោកត្រូវអារកសត្វស្លាបទីមួយនៅលើផើងដែលធ្វើពីដី ដែលដាក់ទឹកជ្រោះ។ ⁵¹ ហើយលោកត្រូវយកដើមតាត្រៅ មែកហ៊ីស៊ុប អំបោះរោមចៀមពណ៌ក្រហមទុំ និងសត្វស្លាបមួយទៀតដែលនៅរស់ ជ្រលក់ទៅក្នុងឈាមសត្វស្លាប ដែលគេអារកលាយជាមួយទឹកជ្រោះ ហើយប្រោះប្រាំពីរដងទៅលើផ្ទះនោះ។ ⁵² លោកបូជាចារ្យត្រូវជម្រះផ្ទះនោះដោយឈាមសត្វស្លាបលាយជាមួយទឹកជ្រោះ ជាមួយនឹងសត្វស្លាបដែលនៅរស់ ឈើតាត្រៅ មែកហ៊ីស៊ុប និងអំបោះរោមចៀមពណ៌ក្រហមទុំ។ ⁵³ ប៉ុន្តែ លោកត្រូវលែងសត្វស្លាបដែលនៅរស់នោះអោយហើរទៅទីវាល។ លោកធ្វើពិធីរំដោះបាបចេញពីផ្ទះ ហើយផ្ទះនោះនឹងបានបរិសុទ្ធ។ ⁵⁴ នេះជាច្បាប់ស្តីអំពីរោគឃ្លង់គ្រប់បែបយ៉ាងទាំងអស់ និង រោគអង្គែស៊ី ⁵⁵ និងច្បាប់ស្តីអំពីផ្សិតនៅលើសម្លៀកបំពាក់ ការដុះស្លែរនៅក្នុងផ្ទះ ⁵⁶ សម្រាប់ការកើតកន្ទួល កើតភ្លឺ និងកើតស្រែង ⁵⁷ ដែលជួយឲ្យគេអាចកំណត់លើមនុស្ស ឬវត្ថុដែលបរិសុទ្ធឬ មិនបរិសុទ្ធ។ ទាំងនេះជាច្បាប់ស្តីអំពីរោគឃ្លង់ និងស្លែរ។