¹ पाचवे देवदूतन कर्णा वाजवणा, तव्हा एक तारा आकाश महीन पृथ्वीवर पडेल मला दिसना; त्यान्हे जवळ अथांग डोहनी किल्ली देनामन वनी. ² त्यान्ह् [अथांग ] लय मोठा डव्ह उघडणा, 'तव्हा'त्याजमहीन मोठे भट्टीने धुरणेसारखा धूर बाहेर यी वर चढणा, ;आन ते डव्हमधले धुरकरी 'सूर्य' आन आकाश हे काळ व्ह्नत. ³ मग धुरम्हीन 'टोळ निघी पृथ्वीवर 'उतरणत 'त्यासाला पृथ्वी वरचे विंचवासने सारखी शक्ती देनामन वनी. ⁴ टोळासला आसा आख्वानी वना का पृथ्वीवरचे गवातला, कोनतेय पण हिरवळला आन कोनतेय पण झाडास्ला, [उपद्रव] डवश करवा नाहा;तर जे माणसास्ने 'कपाळवर देवना शिक्का'नाहा त्यासाला मात्र डवश करवा. ⁵ त्यासाला जीवच मारवानी टोळास्क सोपवेल नस्ताल तर फक्त पांच महिना पीडा द्यावानी सोपवेल आस्ताल;त्यासा पहीन व्ह्नारी पीडा. वीचू माणुस्ला नांगी मार तव्हा त्याला व्ह्णारे वेधनास्ने वाणी व्हत. ⁶ ते दिवसम माणस मरान्नी संधी सापडइत तरी ती त्यसाला 'येणार नाहा. मरवानी आशा धरयीत, तरी मराण त्यासापहीन लांब पळयी. ⁷ ते टोळासना स्वरूप लढाईनेसाठी तयार करेल 'घोडासने सारखं आस्तल;त्यास्ने डोकावर सोनाने मुगुटने वाणी काहीतरी दिसत रहयीनल. त्यास्न तोंड माणूसने तोंडनेसारख आस्तल. ⁸ त्यास्न केसं बायकास्ने केसास्ने वाणी आन; त्यासन दात सीहाने दातनेवाणी आस्तल. ⁹ त्यासाला [उरस्राण] चिलखत आस्तल ते लोखंडी चिलखतने सारखी दिसत रह्येनेल;आन त्यासने पंखासना आवाज 'लढाईम लय जोरम धावणारे 'अनेक घोडास्ने रथने आवाजने सारखा आस्ताल; ¹⁰ त्यासाला वीचुसने वाणी शेपटट आन नांग्या आसत आन लोकास्ला पांच महिना वेद्ना करवानीत्यास्नी शक्ती त्यास्ने शेपूटम आस. ¹¹ [अथांग] मोठे डव्हना दूत हाय त्यासावर राजा आस;इब्री भाषामधला त्यान्हा नाव अबदोन, आन हेल्लेणी भाषा मधला त्यान्हा नाव अपल्लून आस. ¹² पहिला मोठा संकट आता व्हयी गया आस, ज्वा यान्हे नंतर आजून दोन संकट येणार आसत. ¹³ नंतर सहावे देवदुतन कर्णा वाजवणा तव्हा देवने समोरचे सोनेरी वेदीने चार शिंगास महीन व्हयेल एक वाणी महे ऐकणा. ¹⁴ कर्णा असलेले सहावे देवदुतला तिन्ह आखणी, 'फरात महानदीवर बांधी ठुवेल चार देवदूत मोकळ कर. ¹⁵ तव्हा माणसास्ने पैकी एक तृतीयांश माणस जीवच मारवानेकरता नेमेल घटका, दिवस, महिना आन वर्ष यान्हेकरता तयार करेल हे चार देवदूत मोकळ व्ह्यन्त. ¹⁶ घोड दळासनी संख्या वीस कोटी आस्तेल, ही त्यास्नी सख्या महे ऐकणा. ¹⁷ ते [दृष्टामन ] सपान्म घोडं आन त्याजवर बसेल स्वार मला दिसनत ते आस; त्यासाला तांबडे रंगन, गडद नीळ आन पिवळ आस चिलखत आस्तल. ते घोडासन डोकं सिंहाने डोकानेवाणी आस्तल आन त्यास्ने तोडंमहीन जाळ, धूर आन गंधक ही निघत रहयीनल. ¹⁸ त्यान्हे तोंडमहीन निघणारे जाळ, धूर आन गंधक हे तीन पीडास्ने मूळ एक तृतीयांश माणस जीवच मारी टाख्या, ¹⁹ कारण ते घोडासनी ताकत त्यास्ने तोडंम आन शेपूटम आस;त्यास्न शेपट सापणेसारखं आशी त्यासाला पण डोकं आसत, आन त्यास्करी ते डंवुश करत. ²⁰ ते पीडा स्ने मूळ जे जीवच मरणत नाहा. आशे बाकीने लोकास 'आपले हातने वाईट गोष्टीस्ने बद्दल पश्चाताप कऱ्या नाहा; म्हजे 'भूतास्नी आन ज्यासाला जोता, ऐकता आन चालता येय नाहा आशा सोनान्या, रुपान्या, पिताळन्या, दगडन्या आन लाकुड्ने मुर्तीस्नी 'पूजा करवानी त्यास सोड्या नाहा. ²¹ आन त्यास करेल नरहत्या, 'चेट्क, जारकर्म आन चोऱ्या यास्ने बद्दल पश्चाताप कऱ्या नाहा.