¹ नंतर सात वाट्या घेतलेले सात देवदुतासपैकी एक जन यी मान्हे बरोबर बोलू लागणा; तो म्हणला : इकडे ये, म्हणजी अनेक जलप्रवाहांवर बसलेले मोठे कलावंतीनिना झालेला न्यायनिवाडा तुला दाखव; ² तीन्हे बरोबर पृथ्वीवरील राजास जारकर्म कऱ्या आन तीन्हे जारकर्मरुपी द्राक्षरसन पृथ्वीवर राहणार मस्त व्ह्यनत. ³ मग मय आत्मान संचरीत व्ह्यना असतानी त्यान मला रानमं ल्हीजायना; तव्हा देवनिंदात्मक नावान भरलेलं आन सात डोक व दहा शिंग असलेले किरमिजी रंगने श्वापदवर बसलेली एक स्त्री मान्हे दृष्टीला पडनी. ⁴ ती स्त्री जांभळा व किरमिजी वस्त्र ल्याली आसनेल; आन सोना, मूल्यवान रत्न व मोत्ये यास शृंगारलेली आसनेल. तीन्हे हातमं अमंगळ पदार्थास आन तीन्हे जारकर्मने मळवार भरलेला सोनाना प्याला आसणाल; ⁵ तीन्हे कपाळवर मोठी बाबेल, कलावंतीनीनी व पृथ्वीवरील अमंगळपणनी आई, हाय गूढ अर्थाना नाव लिहलेला आसनाल. ⁶ ती स्त्री पवित्रजणासने रक्तान व येशूने साक्षीने रक्तान मस्त व्ह्यलेली मान्हे दृष्टीला पडनी. तिला पाही मला फार आश्चर्य वाटना. ⁷ देवदूतन मला आखणा, तुला आश्चर्य कजा वाटना? ती स्त्री व सात डोक व दहा शिंग असलेलं तिला वाही नेणार श्वापद यास्ना गूढ अर्थ मय तुला आख. ⁸ जा श्वापद तुन्ह पाहीनाला ता आसनाल आन नाहा; ता अथांग डोहमहित वर येणार आसं व नाशप्रत जाणार आसं. जगने स्थापनापहिन ज्यास्ना नाव जीवनने पुस्तकमं लिहलेला नाहा आशे पृथ्वीवर राहणारे लोकासला, ता श्वापद आसनाल, नाहा. तरी हजर आसं आसा पाही आश्चर्य वाटही. ⁹ येथे ज्ञानवंत मनना काम आसं. ते सात डोक म्हणजी सात डोंगर आसत; तेवर ती स्त्री बसलेली आसं; ¹⁰ आन ते डोक म्हणजी सात राज आसत, ते पैकी पाच पडण आसत, एक आसं आन एक आजून आलेला नाहा; तो आल्यावर त्याला थोडा वेळ राहावा लागी. ¹¹ जा श्वापद आसनाल आन नाहा ताच आठवा राजा आसं; आन तो नाशप्रत जाणार आसं. ¹² जे दहा शिंग तुन्ह पहिले आसं ते दहा राज आसत, त्यासाला आजून राज्य मिळलेला नाहा; तरी त्यासाला श्वापदने बरोबर एक तास राजासने सारखा अधिकार मिळ. ¹³ ते एकविचारन आसत आन ते आपला सामर्थ्य व अधिकार श्वापदला देत. ¹⁴ हे कोकरासने बरोबर लढहीत, परंतु कोकरा त्यासाला जिंकही, कारण तो प्रभूसना प्रभू व राजासना राजा आसं; आन जे त्यान्हे बरोबर आसं ते पाचारण केलेलं, निवडलेलं विश्वासू आसत. ¹⁵ आणखी तो मला आखणा, जेथे कलावंतीन बसनी आसं तय जे जलप्रवाह तुन्ह पाहिनास ते, लोक, जनसमूह, राष्ट्र व निरनिराळ भाषा बोलणार आसं असत. ¹⁶ जे दहा शिंग व श्वापद तुन्ह पाहीनास ते कलावंतीनना द्वेष करहीत व तिला ओसाड व नग्न करहीत, तिन्हा मांस खाईत व तिला अग्नीमं जाळी टाकीत. ¹⁷ त्यास एक विचारन वागी देवन वचन पूर्ण होईपर्यंत आपला राज्य श्वापदला द्यावा आशे इरादान कृती करवानी देवन त्यास्ने मनमं घालना. ¹⁸ ती स्त्री तुन्ह पाहीना ती पृथ्वीवरले राजासवर राज्य करणारी मोठी नगरी होय.