¹ नंतर मय मंदिरमहीन निघालेली एक मोठी वाणी ऐकना; ती ते सात देवदुतासला आखणी : जा, देवने क्रोधन्या सात वाट्या पृथ्वीवर ओता. ² तव्हा पहिलान जाई आपली वाटी पृथ्वीवर ओतना तव्हा ते श्वापदनी खुण धारण केलेले आन त्यान्हे मूर्तीला नमन करणारे लोकासला वाईट व घाणेरड फोड वन्ह्त. ³ दुसरान आपली वाटी समुद्रामं ओतना, तव्हा समुद्र मृताने रक्तने सारखा रक्तमय व्ह्यना आन त्यजमधलं सर्व प्राणी मरी गयत. ⁴ तिसरान आपली वाटी नद्या व पाणीना झरा यासमं ओतना, आन त्यास्ना रक्त व्ह्यना. ⁵ तव्हा मय जलने देवदूतला आसा बोलतानी ऐकना : जो तू आसस व होतास, जो तू पवित्र आसस ते तू आसा न्यायनिवाडा करणास म्हणी तू न्यायी आसस; ⁶ कारण त्यासं पवित्रजणासना व संदेष्टासना रक्त पाडले आन तू त्यासाला रक्त प्यावानी लावणा आसं; यासाला ते पात्र आसत. ⁷ नंतर मय वेदीला आसा बोलतानी ऐकना : हो, हे प्रभू देवा, हे सर्वसमर्था, तुन्हा न्याय सत्य व नितीना आसत. ⁸ चौथान आपली वाटी सूर्यावर ओतना; आन सूर्याला अग्नीने योगे माणसासला करपी टाकवानी मुभा देवानी वन्ही. ⁹ माणस कडक उन्हान करपी गयत; तव्हा ते पिडासवर ज्याला अधिकार आसं ते देवने नावनी निंदा त्यास कऱ्या आन देवना गौरव करवाने साठी त्यासं पश्चाताप कऱ्या नाहा. ¹⁰ पाचवान आपली वाटी श्वापदने आसनवर ओतना तव्हा त्यान्हा राज्य अंधकारमय व्ह्यना, आन लोकास वेदनामूळ आपल्या जीभा चाव्या; ¹¹ आपले वेदनासमूळ व आपले फोडासनेमूळ त्यासं स्वर्गाने देवनी निंदा कऱ्या, आन आपले कृत्यासने बद्दल पश्चाताप कऱ्या नाहा. ¹² सहावान आपली वाटी फरात महानदावर ओतना तव्हा सूर्याने उगवती पहिन येणारे राजासनी वाट सिद्ध व्हावी म्हणी त्यान्हा पाणी आटी गया. ¹³ नंतर बेडूकने सारखं असलेलं तीन, अशुद्ध आत्म अजगरने तोंडमहित, श्वापदने तोंडमहित व खोटे संदेष्टासने तोंडमहित निघतानी मय पाहीना. ¹⁴ ते चिन्ह दाखवणार भूतासन आत्म आसत; ते सर्वसमर्थ देवने ते मोठे दिवसने लढाईने साठी संपूर्ण जगमधले राजासला एकत्र करवानी त्यासात्याव बाहेर जात. ¹⁵ (पाहा, जसा चोर येय, तसाच मय येणार. आपुन नग्न आसं चालू नका व आपली लाज लोकासला दिसवा नाहा म्हणी जो जागृत राहाय व आपलं वस्त्र राखं तो धन्य. ) ¹⁶ त्यासं त्यासाला इब्री भाषामं हर्मगीदोन म्हंटलेले ठिकाणी एकत्र करणा. ¹⁷ सातवान आपली वाटी अंतराळमं ओतना; तव्हा मोठी वाणी मंदिरमहित, राजसनपहिन निघनी; ती आखणी : व्ह्यना. ¹⁸ तव्हा विजा चमकन्यात, गर्जना व मेघासन गडगडाट व्हयनत. शिवाय इतका मोठा भूकंप व्ह्यना की पृथ्वीवर मानव व्ह्यले पहिन इतका मोठा भूकंप कधी व्ह्यनाल नाहा. ¹⁹ मोठे नगरीनां तीन विभाग व्ह्यनत; राष्ट्रासन नगरे कोसळनत. तव्हा देवन आपला तीव्र क्रोधरुपी द्राक्षरसना प्याला मोठे बाबेल नगरीला द्यावा, म्हणी त्यान्हे समोर तिन्हा स्मरण करवानी वन्हां. ²⁰ प्रत्येक बेट पळी गया आन डोंगरासना ठावठिकाणा पण रहीना नाहा. ²¹ सुमारे एक मण वजनन्या मोठ्या गारा आकाशमहीन माणसासवर पडन्यात; तव्हा गारासने पिडानेमूळ लोकांस देवनी निंदा कऱ्या; कारण ते गारासनी पिडा अतिभयंकर आसनेल.