¹ नंतर मय एक श्वापद समुद्रामहीन वर येतानी पाहीना; त्याला दहा शिंग व सात डोक आशी त्यान्हे शिंगवर दहा मुगुट आन त्यान्हे डोकावर देवनिंदात्मक नावं आसनलत. ² जा श्वापद मय पाहीना ता चित्ताने सारखा आसनाल, त्यान्हा पाय अस्वलने पायने सारखा आसनाल व त्यान्हा तोंड सिहाने तोंडने सारखा आसनाल; त्याला अजगरन आपली शक्ती, आपला आसन व मोठा अधिकार दिन्हा. ³ त्यान्हे ऐके डोकावर प्राणांकित घाव झाल्यासारखा मान्हे दृष्टीला पडणा; तरी त्यान्हा प्राणघातक घाव बरा व्ह्यना; तव्हा सर्व पृथ्वी आश्चर्य करत ते श्वापदने मागून गई. ⁴ अजगरन ते श्वापदला आपला अधिकार दिन्हा म्हणी त्यासं अजगरला नमन कऱ्या; आन ते श्वापदला नमन करतानी आखनत, हे श्वापदने सारखा कोण आसं? यान्हेबरोबर कोणाला लढता येईल? ⁵ त्याला मोठमोठ्या देवनिंदात्मक गोष्टी बोलणारा तोंड देवानी वन्हां, व बेचाळीस महीन त्याला आपला काम चालवानी मुभा देवानी वन्ह. ⁶ त्यान्ह देवने विरुद्ध निंदा करवानी, अर्थात त्यास्ना नाव व त्यान्हा मंडप म्हणजी स्वर्गनिवासी लोक यास्नी निंदा करवानी तोंड सोडणा. ⁷ पवित्र जनासने बरोबर लढवानी व त्यासाला जिंकवानी त्याला मुभा देवानी वन्ही; आन सर्व वंश, लोकं, निरनिराळ भाषा बोलणार व राष्ट्र यासावर त्याला अधिकार देवानी वन्हा. ⁸ जे कोन्हान नावं जगने स्थापनापहिन वधलेले कोकराजवळील जीवनने पुस्तकमं लिहलेला नाहा आसा पृथ्वीवर राहणार सर्व जण ते श्वापदला नमन करीत. ⁹ जे कोणाला कान आसत तो ऐको. ¹⁰ जो कैदमं जावानी तो कैदमं जय; जो तरवारन जीव मारी त्याला तरवारन मरणा भाग आसं. हेवरून पवित्र जणासना धीर व विश्वास दिसी येय. भूमीतून वर आलेला श्वापद ¹¹ नंतर मय दुसरा एक श्वापद भूमीतून वर येतानी पाहीना; त्याला कोकरासने सारखा दोन शिंग आसनलत; ते अजगरने सारखा बोलत आसनलत. ¹² ते पहिले श्वापदना सर्व अधिकार त्यान्हेसमक्ष चालव आन जे पहिले श्वापदना प्राणघातक घाव बरा व्ह्यनाल त्याला पृथ्वीन व तिजवर राहणार लोकास नमन करवा आसा कर. ¹³ ता मोठा चिन्ह कर; माणसासने समक्ष आकाशमहीन पृथ्वीवर अग्नी पडवा आसा देखील कर. ¹⁴ जे चिन्ह ते श्वापदसमक्ष करवानी त्यासत्याव सोपवला आसनाल, ते वरून ते पृथ्वीवर रहाणारासला ठकव; म्हणजी तरवारना घाव लागणा असताही, जिवंत राहिलेला श्वापदने साठी मूर्ती करवानी पृथ्वीवर राहणारासला ता आख. ¹⁵ ते श्वापदने मूर्तीमं प्राण घालवानी त्याला मुभा देवानी वन्ही; हे साठी की, श्वापदने मूर्तीन बोलवा आन जा कोण्ही ते श्वापदने मूर्तीला नमन करणार नाहा ते जीव मारलं जावो आसा तिन्ह घडी आणवा. ¹⁶ लहानथोर, धनवान दरिद्री, स्वतंत्र व दास, हे सर्वास आपले उजवे हातवर किंवा आपले कपाळवर खुण करी घ्यावा; ¹⁷ आन ज्यासवर ती खुण म्हणजी ते श्वापदना नाव किंवा नावन दर्शवलेली संख्या आसं, त्यासनेशिवाय कोणाला काहीही विकत घेता यावा नाहा किंवा विकत देता यावा नाहा, आसा ता श्वापद कर. ¹⁸ येथे अकलना काम आसं; ज्याला बुद्धी आसं त्यान्ह श्वापदना नाव ते संख्यावरून काढवा; ते सांख्यासवरून माणसासना बोध व्ह्य; ती त्यान्ही संख्या सहाशे सहासष्ट होय.