¹ नंतर काठीनेसारखा एक बोरू कोणी एकानं मला दीन्हा, आन आखणा: उठ, देवना मंदिर, वेदी व त्यजम उपासना करणारं लोकं यास्ना माप घे, ² तरी मंदिरने बाहेरना अंगण सोड, त्यान्हा माप घेऊ नको; कारण ता परराष्ट्रीयासला दिलेला आसं; आन ते बेचाळीस महीन पवित्र नगरी तुडवतील. ³ मान्ह दोन साक्षी ह्यास मय अधिकार दिसू आन ते तरट पांघरी एक हजार दोनशे साठ दिवस संदेश आखहीत. ⁴ पृथ्वीने प्रभू समोर उभं आसनार जैतूनन दोन झाड व दोन समया ही ते आसत. ⁵ त्यासाला कोणी उपद्रव करू पाहिल्यास, त्यान्हे तोंडमहित अग्नी निघी त्यान्हे वैऱ्यासला खाई टाकं; कोणी त्यास उपद्रव करवानी इच्छा धरल्यास त्याला हेच प्रमाण जीवं मारवानी यावा. ⁶ त्यास्ने संदेश आखवानी दिवसमं पाऊस पडवा नाहा म्हणी आकाश बंद करवानी त्यासाला अधिकार दिलेला आसं; पाणीना रक्त करवानी अधिकार त्यासाला पाणीवर आसं, आन वाटही तव्हा पृथ्वीला सर्व पिडास पिडीत करवानीही त्यासाला अधिकार आसं. ⁷ त्यास आपली साक्ष देवानी बंद केल्यावर अथांग डोहमहित वर येणारा श्वापद त्यास्ने बरोबर लढाई करील आन त्यासाला जिंकी जीवं मारही; ⁸ आन आध्यत्मिक द्रष्टीन सदोम व मिसर म्हणलेला आसा जा मोठा नगर, आन ज्यासमं त्यास्ने प्रभूला वधस्तंभवर खिळवानी आलेला आसनाल त्याने रस्तावर त्यास्न प्रेत पडी रहित. ⁹ लोक, वंश, निरनिराळ भाषा बोलणार व राष्ट्र याजमधलं लोकं ते त्यास्न प्रेत साडे तीन दिवस पाहीत आन ते कबरमं ठेऊ देणार नहात. ¹⁰ आन त्यासावरून पृथ्वीवर राहणार आनंद व उल्लास करहीत व एकमेकासला भेटी पाठवीत; कारण ते दोघा संदेष्टास पृथ्वीवर राहणारासला पीडा दिलेली आसनेल. ¹¹ पुढ साडेतीन दिवस नंतर जीवनना आत्मा देवपहिन येऊन त्यासामं शिरणा; आन ज्यास त्यासाला पाहिलं त्यांसाला मोठा भय वाटना. ¹² तव्हा स्वर्गामहित निघालेली मोठी वाणी त्यासं आपले बरोबर बोलतानी ऐक्या, ती आखणी, इकड वर या. मग ते मेघारूढ व्हई त्यास्ने वैरीसने देखत स्वर्गामं वर गयत. ¹³ तेच घटकाला मोठा भूमीकंप व्ह्यना, तव्हा ते नगरना दहावा भाग पडणा, भूमिकंपन सात हजार माणस ठार व्ह्यनत आन बाकीन भयभीत व्हई त्यासं स्वर्गीय देवना गौरव कऱ्या. ¹⁴ दुसरा अनर्थ व्हई गया आसं. पाहा, तिसरा अनर्थ लवकर होणार आसं. सातवा कर्णा ¹⁵ सातवे देवदूतन कर्णा वाजवना; तव्हा स्वर्गामं मोठ्या वाणी व्ह्यन्यात; त्यास आख्या : जगना राज्य आम्ह्ने प्रभुना व त्याने ख्रिस्ताना व्ह्यना आसं; आन तो युगानयुग राज्य करही. ¹⁶ तव्हा देवसमोर आपले आसनवर बसलेलं चोवीस वडील उपड परी देवला नमन करी आखणत: ¹⁷ हे प्रभू देवा, हे सर्वसमर्था; जो तू आसस व आसनाल तो तू आपला महान सामर्थ्य धारण करणा आसस आन राज्यरूढ व्ह्यना आससं म्हणी आम्हू तुन्हा आभार मानत. ¹⁸ राष्ट्र क्रोधाविष्ट व्ह्यनत, तुन्हे क्रोधनी वेळ वन्ही; मृतासना न्याय करवानी वेळ, आन तुन्ह दास संदेष्ट व तुन्ह पवित्रजन व तुन्हे नावनी भीती बाळगणार लहानथोर यासाला वेतन देवानी वेळ, आन पृथ्वीनी नासडी करणारासना नाश करवानी वेळ वन्ही आसं. ¹⁹ तव्हा देवना स्वर्गातील मंदिर उघडावनी वन्हा, त्यान्हे मंदिरमं त्यान्हे करारना कोश दृष्टीला पडणा आन विजा चमकण्यात, गर्जना, व मेघासना गडगडाट व्ह्यना, भूमिकांप व्ह्यना व मोठे गारासनी वृष्टीही व्ह्यनी.