ढोंगनेविरुद्ध येशू आपले शिष्यासला इशारा देय ¹ इतकामं हाजारो लोकासनी इतकी गर्दी व्हयंनी की ते एकमेकांसला तुडवू लागणत; तव्हा येशू आधी आपले शिष्यासला आखू लागणा, तुम्हू आपणासला परुश्यासने खमिरानेविषयी म्हणजी त्यासने ढोंगनेविषयी सांभाळा. ² जा उघडा व्हणार नाहा आसा काहीही झाकलेला नाहा. व जा कळणार नाहा आसा काही गुप्त नाहा. ³ जा काही तुम्हू अंधारमं बोलनत ता उजेडमं ऐकवानी यीही आन जा तुम्हू आतले कोठडामं कानंमं आख्या ता धाबावर गाजविला जाही. ⁴ मान्हे मित्रास्वो, मय तुम्हाला आख, जे शरीरना वध करत पण तेनंतर ज्यासाला आणखी काही करता येय नाहा त्यास्नी भीती बाळगू नका. ⁵ तुम्हू कोण्हणी भीती बाळगावी हाय मय तुम्हाला सुचवी ठेवं वध केल्यावर नरकमं टाकवानी ज्याला अधिकार आसं त्यान्ही भीती बाळगा; ⁶ पाच चिमण्या दोन दमड्यासला विकत का नाहा? तरी त्यास्नेपैकी एकीनांही देवला विसर पडं नाहा. ⁷ फार तर का, तुम्ह्ने डोकावरचं सगळं केसं पण मोजलेल असत. भिऊ नका; तुम्हू अनेक चिमण्यास पेक्षा मूल्यवान आसत. ⁸ मय तुम्हाला आख, जा कोण्ही मला मनुष्यासने समोर स्वीकारं त्याला मनुष्यना पुत्रही देवने दूतासने समोर स्वीकारी; ⁹ परंतु जो मला मनुष्यासने समोर नाकारं तो देवने दुतासने समोर नाकारला जाही; ¹⁰ आन जो कोण्ही मनुष्यने पुत्र विरुद्ध कांही बोलही त्याला त्यान्ही क्षमा व्हइ; परंतु जो पवित्र आत्मा विरुद्ध दुर्भाषण करं त्याला त्यान्ही क्षमा व्हणार नाहा. ¹¹ जव्हा तुम्हाला सभा, सरकार व अधिकारी यास्नेपुढ ल्हीजाहीत, तव्हा कसा व का उत्तर द्यावा किंवा का बोलवा यान्हेविषयी काळजी करू नका; ¹² कारण तुम्हू का बोलवा ता पवित्र आत्मा तेच घटकाला तुम्हाला शिकवी ¹³ लोकसमुदाय मधले कोण्ह एकानं त्याला आखणा, गुरुजी, मला मान्हे वतनना वाटा द्यावानी मान्हे भाउसला आखा. ¹⁴ त्यान्ह त्याला आखणा, गृहस्था, मला तुम्हासवर न्यायधीश किंवा वाटणी करणारा कोन्ह् नेम्या? ¹⁵ आणखी त्यान्ह् त्यासाला आखणा, संभाळा, सर्व प्रकारने लोभपहिन दूर रहा; कारण कोणापण पुष्कळ संपती आसनीतर ती त्यान्हा जीवन व्ह्य आसा नाहा. ¹⁶ त्यान्ह् त्यासाला एक दाखला आखणा; कोन्हे ऐके धनवान मनुष्यने जमीनला फार पीक वन्हां. ¹⁷ तव्हा त्यान्ह् आपले मनमं आसा विचार करणा की, मय का करू? कारण मान्हां उत्पन्न साठवानी मला जागा नाहा. ¹⁸ मग त्यान्ह् आखणा, मय आसा करसू: मय आपलं कोठारं मोडी मोठं बांधसू; आन तय मय आपला सगळा धान्य व माल साठवसुक. ¹⁹ मग मय मान्हे जीवला आखसूक, हे जीवा, तुला पुष्कळ वर्ष पूरही इतका माल ठेवलेला आसं; विसावा ल्हे, खा, पी, आनंद कर; ²⁰ परंतु देवनं त्याला आखणा, आरे मुर्खा, आज राती तुन्हां जीव माघीतला जाही, मग जा काही तुन्ह् सिद्ध करणा आसस, ता कोन्ह्ना व्हइ? ²¹ जा कोण्ही स्वताने साठी द्रव्य संचय करं व देव विषयक बाबतीमं धनवान नाहा, तो तसाच आसं. ²² तव्हा त्यान्ह् आपले शिष्यासला आखणा, म्हणी मय तुम्हाला आख, आपुण का खावा आशी आपले जीवनी, अथवा आपुन का पांघरावा अशी आपले शरीरनी चिंता करत बसू नका; ²³ कारण अन्नने पेक्षा जीव आन वस्त्रासपेक्षा शरीर अधिक आसं. ²⁴ कावळासना विचार करा, ते पेरत नाहा व कापणीपण करत नाहा; त्यासाला कणगी नाहा; व कोठारं नाहा; तरी देव त्यासना पोषण करं; पाखरासने पेक्षा तुम्हू कितीतरी श्रेष्ठ आसत ! ²⁵ तसाच चिंता करी आपले आयुष्यानी दोरी हातभर वाढवावनी कोण समर्थ आसं? ²⁶ म्हणी जर आती लहान गोष्टपण जर तुम्हावार व्ह्य नाहा तर इतर गोष्टीसने विषयी कजा चिंता करत बसत? ²⁷ फुलं कसं वाढत यान्हां विचार करा; ते कष्ट करत नाहा व कातत नाहा;तरी मय तुम्हाला आख, शलमोन पण आपले सगळे वैभवमं तेमधले एकानेसारखापण सजणाल नाहा. ²⁸ जा गवात रानमं आज आसं व उद्या भट्टीमं टाकला जाय त्याला जर देव आसा पोषाख घालं, तर आहो अल्पविश्वासी जनास्वो, तो तुम्हाला किती विशेष करी पोषाख घाली? ²⁹ तसाच का खावा किंवा का प्यावा यान्हे माघ लागू नका अथवा मनमं अस्वस्थ रहू नका; ³⁰ कारण जगमधलं राष्ट्र ह्या सगळ्या गोष्टी मिळवानी धडपड करत; पण तुम्हाला त्यान्ही गरज आसं हाय तुम्ह्ने पिताला ठाऊक आसं; ³¹ तर तुम्हू त्यान्हा राज्य मिळवानेसाठी झटा, म्हणजी त्यान्हे बरोबर ह्या पण गोष्टी तुम्हाला मिळहीत. ³² हे लहान कळपं, भिऊ नको, कारण तुम्हाला ता राज्य द्यावा हाय तुम्ह्ने पिताला बरा वाटणा आसं. ³³ जा तुम्ह्ना आसं ता विकी दानधर्म करा; तसाच स्वर्गमधले अक्षय धनने जीर्ण न होणाऱ्या थैल्या आपले साठी करी ठेवा; तय चोर येय नाहा व कसर लाग नाहा. ³⁴ कारण जय तुम्ह्ना धन आसं तय तुम्ह्ना मनपण लागही. ³⁵ तुम्ह्न्या कंबरा बांधलेल्या व दिवं लावलेलं आसू द्या; ³⁶ धनी लगीनवरीन यी दार ठोकी तव्हा आपुन त्यान्हे साठी तत्काळ उघडावा म्हणी, तो परत येवानी वाट जोत असलेले माणूसने सारखा तुम्हू व्हा. ³⁷ धनी आल्यावर जे दास जागृत असलेलं त्याला दिशीत ते धन्य, मय तुम्हाला खचित आख का, तो आपली कंबर बांधी त्यासाला जेवानी बसवी आन यी त्यास्नी सेवा करही. ³⁸ तो रात्रीने दुसरे किंवा तिसरे प्रहारी यीही तव्हा ते त्याला आसं आढळीत तर ते धन्य असत. ³⁹ आणखी हाय लक्षांमं ल्या का, आमके घटकाला चोर यीही हाय घरधनीला कळता तर त्यान्ह् आपला घर फोडू दिन्हा नसता. ⁴⁰ तुम्हूपण सिद्ध आसा, कारण तुम्हाला वाटणार नाहा ते घटकाला मनुष्यना पुत्र यीही. ⁴¹ तव्हा पेत्रन आखणा, हाय दाखला आपण आम्हालाच आखत का सगळासला? ⁴² तव्हा प्रभूनं आखणा, आपले परिवारला योग्य वेळेस शिधासामुग्री द्यावानी धनी ज्याला नेमी आसा विश्वासू व विचारशील कारभारी कोण? ⁴³ त्यान्हां धनी यीही तव्हा जो दास तसा करतानी आढळी तो धन्य. ⁴⁴ मय तुम्हाला खरा आख का, त्याला तो आपले सर्वस्वावर नेमी. ⁴⁵ परंतु आपला धनी येवानी उशीर लागी आसा आपले मनमं आखी तो दास चाकरासला व चाकरणीसला मारहाण करू लागी, आन खाई पी मस्त व्हइ, ⁴⁶ तर तो वाट जोय नाहा आशे दिवसं व त्याला ठाऊक नाहा आशे घटकाला त्यान्हां धनी यी त्याला कापी टाखी, आन अविश्वासू लोकास्ने बरोबर त्यान्हां वाटा नेमी. ⁴⁷ आपले धनीनी इच्छा का आसं हाय माहित असता जे दासनं तयारी करणा नाहा किंवा त्यान्हे इच्छा प्रमाणं नाहा त्याला पुष्कळ फटकं मीळहीत, ⁴⁸ परंतु ज्यान्ह् फटकं मिळवाणीजोगं कृत्य माहित नसतानी करणा त्याला थोडं मिळहीत. जे कोन्हाला पुष्कळ दिलेला आसं त्यासपहिन पुष्कळ मागवानी यीही, आन ज्यासपण पुष्कळ ठेवेलं आसं त्यासपहिन पुष्कळ अधिकच मागीत. ⁴⁹ मय पृथ्वीवर आग पेटवानी वन्हां आसं; ती आता पर्यंत पेटनी असती तर किती बरा व्हता ! ⁵⁰ मला बाप्तिस्मा ल्हेवानी आसं आन ता व्ह्यपर्यंत मय मोठे पेचमं आसं. ⁵¹ मय पृथ्वीवर शांतता करवानी वन्हां आसं आसा तुम्हाला वाटं का? मय तुम्हाला आख, नाहा, तर फुट पाडवानी. ⁵² आतापहिन एके घरमधलं पाच जनास्म दोघास विरुद्ध तीघं व तिघास विरुद्ध दोघं आशी फुट पडही. ⁵³ मुलाविरुद्ध बाप व बापने विरुद्ध मुलगा, मुलीने विरुद्ध आई व आईने विरुद्ध मुलगी, सूनने विरुद्ध सासू व सासूने विरुद्ध सून आशी फुट पडही. ⁵⁴ आणखी त्यान्ह् लोकसमुदायला पण आखणा, जव्हा तुम्हू ढग पश्चिमकडून वर येतानी जोत तव्हा तुम्हू लगेच आखत, पाऊसनी सर येत ऱ्हइत, आन तसा घडं ⁵⁵ दक्षिणना वारा सूटं तव्हा कडाकानी उष्णता व्हइ, आसा तुम्हू आखत आन तसा घडं. ⁵⁶ अहो ढोग्यांस्वो, तुम्हाला पृथ्वीवरले व आकाशमधले लक्षणासना आर्थ लावता येय, तर हे काळना आर्थ तुम्हू कजा लावत नाहा? ⁵⁷ आणखी जा यथार्थ आसं ता तुम्हू स्वताच कजा ठरवत नाहा? ⁵⁸ तू आपले वादीने बरोबर अधिकारीत्यांव जातानी वाटमंच त्यान्हे संग तडजोड करंवाणी यत्न करं; नाहातर कदाचित तो तुला शिपायासने हातमं दीही आन शिपाई तुला तुरुंगमं टाखी. ⁵⁹ मय तुला आखं, आगदी शेवटनी टोली फेडेपर्यंत तू तहीन सुटणारच नाहा.