¹ आता मृरत्या च्या स्मोसर च्या वस्तूच्या विषयात आम्हाले मालूम हाय, कि आता आम्हाले सर्वव्याई ले मालूम हाय कि ज्ञान गर्व उत्पन्न करते, ² जर ओक्नी समजीन कि मी काही ना काही मालूम आहे, त जस मालूम पाहिजे कि ते आतापर्यंत मालूम नाई, ³ जर कोणी देवावर प्रेम करतो त त्याले देव वळखतो, ⁴ व मूर्ती च्या समोरची बलीकेलेली वस्तू खायच्या विषयात आम्हाले मालूम आहे.कि मरती जगातली कोणती वस्तू नाई,अन् एकाले सोडून कोणी दुसरा देव नाही, ⁵ जर आभायात व पुर्थीवर लय देव हात,जस कि लय देव अन् प्रभू हात ⁶ तरी आपल्या जवळ एकच देव आहे,म्हणजेच-बाप ज्याच्या इकून सगळ्या वस्तू हात,अन् आम्ही त्याच्याच साठी अन् एकच प्रभू आहे, म्हजेच-येशू ख्रिस्त त्याच्या पासून सगळ्या वस्तू झाल्या,अन् आम्ही पण त्याच्या पासून , ⁷ पण सर्वायले हे ज्ञान नाही,प लय झन आतापर्यंत मुर्त्याइच्या समोरचं बली केलेल्या वस्तू समजून खाता, अन् त्याईचा विवेक कमजोर होऊन अशुद्ध झाले, ⁸ जेवण आपल्याले देवाचा जवळ नाई, घेऊन जात,जर आपण नाई खाल्ल त आमच काही नुकसान नाई,अन् जर खाल्ल त कोणता फायदा नाई, ⁹ पण तैय्यार राहा अस नाई, झाल पाहिजे कि तुमची हे आजादी कमजोराय साठी हानी कर्क नाई बनल पाहिजे, ¹⁰ काऊन कि जर कोणी तुम्ही ज्ञान्याले मूर्ती च्या मंदिरात जेवण करताना पायल त अन् तो कमजोर माणूस असला तर काय त्याच्या मनात मूर्तीच्या समोरची बली केलेली वस्तू चा खायची हिम्मत नाई होईन, ¹¹ अश्या प्रकारे तुया ज्ञाना च्यान तो कमजोर भाऊ ज्याच्या साठी ख्रिस्त मेला तो नाश होऊन जाईन ¹² आणि भावांच्या विरुद्ध पाप करून अन् त्याच्या कमजोर विवेकले धक्का देल्या पेक्षा तुम्ही ख्रिस्ताचा विरुद्ध पाप करता, ¹³ याच्या चान जर जेवण तुमच्या भावासाठी ठोकराच कारण बनीन त मी कधीच कोण्याच पधतीन मास नाई खाईन,अस नाई झाल पाहिजे कि मी आपल्या भाव साठी थोकरच कारण बनू,