ទំនុកពីសៀវភៅរបស់គ្រូចម្រៀង។ ទំនុករបស់ស្ដេចដាវីឌ។ 1 ផ្ទៃមេឃថ្លែងអំពីសិរីរុងរឿងនៃព្រះជាម្ចាស់ អាកាសវេហាស៍ស្តែងអំពីស្នាព្រះហស្ដ របស់ព្រះអង្គ។ 2 ពីថ្ងៃមួយទៅថ្ងៃមួយទៀត យប់មួយដល់យប់មួយទៀតឲ្យបានដឹង។ 3 តែមិនមែនដោយប្រើភាសា ឬពាក្យសម្ដីទេ ហើយក៏មិនឮសូរស័ព្ទអ្វីដែរ។ 4 ប៉ុន្តែ ពាក្យរបស់វា បានឮលើផែនដីទាំងមូល ហើយសំឡេងរបស់វាលាន់ឮរហូតដល់ជើងមេឃ។ ព្រះជាម្ចាស់បានដំឡើងពន្លា សម្រាប់ព្រះអាទិត្យក្នុងចំណោមគេ។ 5 ព្រះអាទិត្យក៏រះឡើង ដូចជាកូនកំលោះចេញមកសំពះផ្ទឹម និងប្រៀបបីដូចជាវីរបុរសដ៏ខ្លាំងពូកែមួយរូប ចេញមករត់ប្រណាំងដោយអរសប្បាយ។ 6 ព្រះអាទិត្យបានលិចពីជើងមេឃម្ខាង ឆ្ពោះទៅជើងមេឃម្ខាងទៀត គ្មាននរណាអាចបំបាំងកម្ដៅរបស់ព្រះ អាទិត្យបានឡើយ។ 7 ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ល្អគ្រប់លក្ខណ៍ បានកែព្រលឹងឡើងវិញ ទីបន្ទាល់របស់ព្រះអម្ចាស់នោះពិតប្រាកដ ក៏ធ្វើឲ្យមនុស្សខ្លៅល្ងង់មានប្រាជ្ញា។ 8 ព្រះឱវាទរបស់ព្រះអម្ចាស់សុទ្ធតែត្រឹមត្រូវ ក៏ធ្វើឲ្យចិត្តរីករាយសប្បាយ បទបញ្ជារបស់ព្រះ អម្ចាស់ស្អាតបរិសុទ្ធ ក៏នាំបំភ្លឺមកដល់ភ្នែក។ 9 ការកោតខ្លាចដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះស្អាតបរិសុទ្ធ ក៏ស្ថិតស្ថេរនៅជាដរាប វិន័យរបស់ព្រះអម្ចាស់សុទ្ធតែពិតត្រង់ ហើយសុចរិតគ្រប់ជំពូក! 10 សេចក្ដីទាំងនោះមានតម្លៃលើសជាងមាស លើសជាងមាសសុទ្ធជាច្រើនទៅទៀត ហើយវាក៏ផ្អែមជាងទឹកឃ្មុំ ហើយជាងដំណក់ ស្រក់ពីសំណុំផង។ 11 តាមរយៈការទាំងនេះបានបំភ្លឺទូលបង្គំ ជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គ ហើយដោយការប្រព្រឹត្តតាម ទូលបង្គំបានទទួលបានរង្វាន់។ 12 តើនរណាម្នាក់អាចមើលឃើញកំហុសដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត? សូមសម្អាតទូលបង្គំពីកំហុសដែលបានលាក់បាំង ផង។ 13 សូមរក្សាទូលបង្គំឲ្យរួចពីចិត្តអួតបំប៉ោង សូមកុំឲ្យចិត្តអួតបំប៉ោងនេះ បានគ្រប់គ្រងលើទូលបង្គំបានឡើយ។ ធ្វើដូច្នេះ ទូលបង្គំនឹងបានឥតសៅហ្មង ឥតជាប់ជំពាក់នឹងអំពើបាបដ៏ធ្ងន់នេះទេ។ 14 សូមឲ្យពាក្យសម្ដី ដែលចេញមកពីមាត់ទូលបង្គំ និងការរំពឹងគិតក្នុងចិត្តរបស់ទូលបង្គំ បានជាទីគាប់ព្រះ ហឫទ័យ នៅចំពោះព្រះនេត្រព្រះអង្គ ដ្បិតទ្រង់ជាថ្មដា និងជាព្រះដ៏រស់ ។