ជំពូក ១៤

ទំនុក​ពី​សៀវភៅ​របស់​គ្រូ​ចម្រៀង។ ទំនុក​របស់​ស្ដេច​ដាវីឌ។ 1 មនុស្ស​ល្ងី‌ល្ងើ​និយាយ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា «គ្មាន​ព្រះ‌ជាម្ចាស់​ទាល់​តែ​សោះ»។ ពួកគេ​នាំ​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ថោក​ទាប និង​កិច្ចការ​ផ្សេងៗ​គួរ​ឲ្យ​ស្អប់​ខ្ពើមគឺ​គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្អ​ឡើយ។ 2 ព្រះ‌អម្ចាស់បាន​ទត​មើល​ពី​ស្ថាន‌សួគ៌ មក​លើ​ពួក​កូន​មនុស្សរក​មើល​ក្រែង​មាន​អ្នក​ណា ដែល​មាន​គំនិត​ឈ្លាស​វៃ ហើយ​ស្វែង​រក​ព្រះអង្គ។ 3 ពួកគេ​បាន​វង្វេង​ចេញ​ឆ្ងាយ ពី​ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយ​នាំ​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ខិល‌ខូច គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ល្អ​ឡើយ សូម្បី​តែ​ម្នាក់​ក៏​គ្មាន​ផង។ 4 ពួកគេមិនដឹងអ្វីឡើយ អស់​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត ជាពួក​អ្នក​ដែល​ស៊ី​ប្រជា‌រាស្ត្រ​របស់​យើងដូច​ជា​ស៊ី​នំប័ុង ហើយ​មិន​ដែល​អំពាវ‌នាវ​រក​ព្រះ‌អម្ចាស់ឡើយ។ 5 ពួកគេញាប់ញ័រជាមួយនឹងការភ័យខ្លាច ដ្បិត​ព្រះជាម្ចាស់​គង់​នៅ​ជាមួយ និងចំណោម​មនុស្ស​សុចរិត! 6 អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​ក្រីក្របាត់​បង់​ សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​ខ្លួន ប៉ុន្តែ ព្រះ‌អម្ចាស់​ធ្វើ​ជា​ជម្រក​របស់​គេវិញ។ 7 ឱ សូមឲ្យ​ការ​សង្គ្រោះ​ដល់​ជនជាតិ​អុីស្រា‌អែលចេញ​ពី​ ក្រុង​ស៊ីយ៉ូន​មក​! ពេល​ព្រះ‌ទ្រង់ប្រោស ឲ្យ​ប្រជា‌រាស្ត្រ​ព្រះ‌អង្គ​ងើយ​មុខ​ឡើង​វិញ នោះសូម​ឲ្យ​យ៉ាកុប​បាន​ត្រេក​អរ ហើយ​សូម​ឲ្យ​អុីស្រា‌អែល​រីក‌រាយ​ឡើង!